Wat is HPO CBD?
Na CBD, CBN en HHC trekt een nieuwe molecule de aandacht: HPO CBD, een cannabinoïde...
De cannabisplant heeft in de loop van de geschiedenis een lange weg afgelegd. Van het eerste gebruik in het oude Azië tot de controversiële rol in de moderne wereld, lees meer over de geschiedenis van cannabis en CBD.
De geschiedenis van cannabis, een plant met vele facetten, gaat duizenden jaren terug. Lees meer over de eerste historische toepassingen van deze plant. Ter herinnering: cannabis is een plant die zowel THC als CBD bevat.
De historische reis van cannabis begint in Centraal-Azië, waar de plant voor het eerst werd gekweekt voor zijn sterke vezels. Deze vezels waren ideaal voor het maken van touw, kleding en bouwmaterialen en speelden een essentiële rol in oude samenlevingen.
Rond 2737 v.Chr. documenteerde de Chinese keizer Shen Nung de medicinale eigenschappen van cannabis, een van de eerste vermeldingen van het medicinale gebruik ervan.
In Egypte stond cannabis bekend om zijn geneeskrachtige eigenschappen. De Ebers Papyrus, daterend van rond 1550 voor Christus, is een van de oudst bekende medische verhandelingen. Het vermeldt het gebruik van cannabis om ontstekingen en andere kwalen te behandelen.
Deze verwijzing geeft aan dat de oude Egyptenaren de genezende eigenschappen van cannabis begrepen en gebruikten en de plant in hun complexe medische praktijken opnamen.
Cannabis heeft door de eeuwen heen een unieke rol gespeeld in verschillende beschavingen. Met de Grote Ontdekkingen reisde cannabis over de oceanen, bereikte nieuwe landen en vermengde zich met verschillende culturen.
In de Middeleeuwen werd cannabis nog steeds vooral gewaardeerd om zijn vezels. Deze vezels waren essentieel voor de productie van touwen, scheepszeilen en verschillende textielproducten.
De zaden en olie werden ook gebruikt in voedsel en bij de productie van verf en vernis, wat de veelzijdigheid aantoont.
In het tijdperk van de ontdekkingen ondernamen Europese ontdekkingsreizigers grote reizen om nieuwe handelsroutes en nieuwe gebieden te ontdekken. In deze periode was het gebruikelijk dat ontdekkingsreizigers verschillende planten en zaden meenamen voor praktische en experimentele doeleinden.
Sommige historici suggereren dat Christoffel Columbus cannabis, of in ieder geval de zaden ervan, in de Nieuwe Wereldheeft geïntroduceerd tijdens zijn trans-Atlantische reizen.
Ongeacht de betrokkenheid van Columbus had cannabis duidelijk praktisch nut voor navigators in die tijd. Cannabisvezels (hennep) waren essentieel voor het maken van touwen, zeilen en andere scheepsbenodigdheden.
Het was ook in deze tijd dat de psychoactieve eigenschappen van cannabis erkend en gebruikt werden door culturen over de hele wereld.
In de 19e eeuw beleefde cannabis een renaissance als medicinaal middel, vooral in het Westen. Deze periode werd gekenmerkt door meer systematisch onderzoek naar de potentiële therapeutische eigenschappen.
De Ierse arts William Brooke O'Shaughnessy speelde een cruciale rol in deze herontdekking. Rond 1830introduceerde William Brooke O'Shaughnessy cannabis in de westerse geneeskunde , nadat hij het traditionele gebruik van cannabis in India had bestudeerd. Hij publiceerde zijn observaties over de effectiviteit van cannabis tegen kwalen als pijn, spierkrampen en stuiptrekkingen.
Naast medicinaal gebruik begon cannabis aan populariteit te winnen als recreatief middel. Er ontstonden cannabisclubs, vooral in Parijs. Het werden ontmoetingsplaatsen voor kunstenaars en intellectuelen uit die tijd, waar ze experimenteerden met het potentieel van cannabis om creativiteit en verkenning van de geest te stimuleren .
In de 20e eeuw werd cannabis, ooit op grote schaal gebruikt, het doelwit van een wereldwijd verbod, wat de sociale perceptie ervan ingrijpend beïnvloedde.
In het begin van de 20e eeuw speelden de sociale en politieke context een belangrijke rol in het cannabisverbod. Toenemende morele en gezondheidszorgen over drugs droegen bij tot een negatieve kijk op cannabis. In de Verenigde Staten werd cannabis bijvoorbeeld geassocieerd met minderheidsgroepen en afwijkend gedrag, wat angst en vooroordelen aanwakkerde.
Het belangrijkste keerpunt in deze periode was de Marijuana Tax Act van 1937 in de Verenigde Staten. Deze wet legde strenge beperkingen op aan de teelt, verkoop en consumptie van cannabis. Het diende als middel om cannabisgebruik te controleren en te onderdrukken.
Geconfronteerd met de beperkingen op het gebruik van cannabis begonnen tegencultuurbewegingen het verbodsbeleid in twijfel te trekken. Deze bewegingen, geleid door intellectuelen, pleitten voor een meer liberale en tolerante benadering van cannabis, omdat ze cannabis zagen als een symbool van vrijheid en persoonlijke expressie.
In het moderne tijdperk ondergaat cannabis een renaissance op het gebied van wetgeving en geneeskunde, waardoor percepties uit het verleden op losse schroeven komen te staan en nieuwe perspectieven op het gebruik worden geopend.
In het moderne tijdperk is de cannabiswetgeving aanzienlijk veranderd:
Canada, sommige Amerikaanse staten en andere landen hebben de stap gezet naar volledige legalisatie van cannabis voor zowel medicinaal als recreatief gebruik. Deze regelgeving omvat vaak licentiesystemen voor teelt en verkoop, evenals wetten voor consumptie en bezit.
Andere landen hebben gekozen voor decriminalisering, waarbij de straffen voor bezit en persoonlijk gebruik van cannabis worden verlaagd. Deze aanpak is erop gericht om de kosten die gepaard gaan met criminalisering te verlagen en de middelen te richten op volksgezondheidskwesties.
Medische cannabis is een belangrijk onderzoeksgebied geworden, met innovatieve wetenschappers zoals Raphael Mechoulam :
Naast zijn wetenschappelijke bijdragen heeft het werk van Mechoulam ook het volksgezondheidsbeleid beïnvloed. Zijn ontdekkingen leverden een solide wetenschappelijke basis die het gebruik van cannabis voor medische doeleinden legitimeerde. Dit heeft veel landen aangemoedigd om hun wetten en regels over cannabis te heroverwegen.
Hier volgt een overzicht van de ontwikkelingen op het gebied van wetgeving over CBD in Frankrijk:
De huidige cannabiswetgeving in Frankrijk maakt een duidelijk onderscheid tussen THC (tetrahydrocannabinol) en CBD (cannabidiol):
THC staat bekend om zijn psychotrope effecten en wordt in Frankrijk geclassificeerd als verdovend middel. Het bezit, de verkoop en consumptie ervan zijn strikt verboden en strafbaar.
CBD heeft daarentegen geen psychotrope effecten. De Franse wet staat het gebruik van CBD-producten toe zolang het THC-gehalte niet hoger is dan 0,3%.
Na CBD, CBN en HHC trekt een nieuwe molecule de aandacht: HPO CBD, een cannabinoïde...
De termen CBD-olie en hennepolie worden vaak door elkaar gebruikt. Deze twee...
Genieten van de voordelen van CBD zou voor iedereen toegankelijk moeten zijn. Als je advies nodig hebt over hoe je CBD kunt kopen...